1. |
||||
|
όταν σε βρίσκω στην άλλη πλευρά
ξέρεις, ξέρεις, δε ξέρεις πολλά
μέρες, τα μάτια σου κλείνεις.
Όλες τις νύχτες , σου δείχνω στον χάρτη
άγρια -- θάλασσα μετάλαβα στο κρεβάτι.
κι' όταν σε βλέπω στην ανατολή
θέλω, θέλω, σε θέλω πολύ
πάλι τα μάτια σου κλείνεις
Όλες τις νύχτες , γυμνοί στο κρεβάτι
M' άγριες ανάσες, αλλάζουν τα μίλια στον χάρτη - αλλάζει ο χάρτης.
Αλλάζει, ο χάρτης.......
|
||||
2. |
γελαστή αστρονομία
04:41
|
|||
|
θέλεις να μπορείς και έχεις μονό μια φόρα για να το βρεις-
μα εσύ τρομάζεις και γερνάς, μονάχα ψάχνεις μια γωνιά για να κρυφτείς. Όταν τέλος κουραστείς θα θες να βγεις
....τώρα πέρασε η ώρα ξαφνικά, δεν σ' αφήνουμε να φύγεις μα τώρα θέλεις τη σελήνη να αγαπάς, σα λιοντάρι ατενίζεις αν κάθε βράδυ θες κοντά σου να γυρνώ, απ' το καπλάνι να γλυτώνω,
Ax, κάθε βράδυ που κοντά σου θα γυρνώ, το καπλάνι θα σκοτώνω
άκουσε να δεις , θα έχεις μονό μια φόρα για να το βρεις-
μα εσύ επιμένεις να γερνάς, σε πόλη που δεν είναι εκεί να κατοικείς
Όταν τέλος θυμηθείς, θα εξεγερθείς
... τώρα ήρθε η ανάγκη σου βαριά, δεν σ' αφήνει να ημερέψεις
μα τώρα θες στον γαλαξία πιο ψηλά, απ΄ όπου ήρθες να επιστρέψεις
αν κάθε βράδυ που σε παίρνω αγκαλιά, απ' τον άνθρωπο αδειάζω
Ax, κάθε βράδυ στη δική σου αγκαλιά, ξανά τον άνθρωπο γιορτάζω
σε μια μικρή στιγμή, αν θυμηθώ και αν προλάβω
σε μια μικρή στιγμή, το αστείο μπορεί να καταλάβω
για μια μικρή στιγμή, αν θυμηθώ θα σου προσφέρω
για μια μικρή στιγμή, το ξέρω τίποτα δε ξέρω
και όταν με καλείς, να είμαι εκεί να σε κρατήσω
αυτό που παίζουν και γελούν τα παιδιά θα ξαναβρώ να σου θυμίσω
|
||||
3. |
||||
|
Δε ζητάς απόψε τίποτα
Δε μιλάς και δε φοβάσαι
Ότι βρέξει ας κατεβάσει
Δεν είναι η σειρά σου ακόμα
Όμως κάθε βράδυ που το σκέπτομαι
Κάτι ακόμα φεύγει μακριά
Ακούς χιλιάδων χρόνων κάλεσμα
φωνές της σκοτεινής πλευράς που τόσο-τοσο αγάπησα
είναι οι αστερισμοί σωστοί ξανά
Έναν μυστικό παλιό σκοπό μου ψάχνω
Δε θυμάσαι τώρα τίποτα
Περιμένεις τους κυκλώνες
Και έξω να λυσσομανάει
για να είναι η σειρά σου
Όμως κάθε μέρα που το σκέπτομαι
Μια μέρα 'ακόμα φεύγει μακριά
με αρχαίο δαμασκηνό σουγιά
την έξοδο χαράζω στον ορίζοντα που αγάπησα
με πυρρίχιο χορό θα βγω
και τον μυστικό παλιό σκοπό μου λέω
Έη-χό(η)- εγιαλά --
έη άιντε άσο -
φουμπού -- εγιαλά-
έη -- χόη -- έη - γιά
|
||||
4. |
συρτός χορός
03:56
|
|||
|
έδεσες στη ζώνη σου τσιγγάνικο μαχαίρι
κουρσάρικο μαντίλι στο λαιμό πάντα τεμπελιάζεις και θέλεις να γελάσεις και θέλεις να μου πεις το μυστικό
Με ούζο, με μανία και συρτό χορό αλήτικο
Ξορκίζω στα σκοτάδια το κακό
κλείσε τα ματάκια σου που τόσο ερωτεύτηκα
θα έρθω με έναν άγριο ρυθμό
Κάποιο παραμύθι σε ναρκώνει αυτές τις μέρες
Ξέχασες ποσό σε αγαπώ?
Με ούζο, με μανία και συρτό χορό αλήτικο
Ξορκίζω στα σκοτάδια το κακό
Κλείσε τα ματάκια σου και έρχομαι ασυγκράτητος
Σε αγγίζω με έναν άγριο ρυθμό
Με κόπο τελικά θα αφήσεις μονό κόκαλα
Το ξέρεις δεν υπάρχει μυστικό
Με ούζο, με μανία και συρτό χορό αλήτικο
Ξορκίζω στα σκοτάδια το κακό
Κλείσε τα ματάκια σου και νιώσε με σαν έκρηξη
Μαζί σου με έναν άγριο ρυθμό
-Είναι Όλα μέσα σου φως.........
-Είναι Όλα μέσα μου άγριος χορός........
-Σκιές χορεύουν στο τοίχο.......
-αγριεύω και έρχομαι
-Οι λέξεις σπάνε και γίνονται άγριος χορός
|
||||
5. |
o ήρωας του ύπνου
03:39
|
|||
|
Αλχημιστής , αλλοπαρμένο κεφάλι, ε!
Λωτοφάγος , με αγρίμια και δαίμονες ξαγρυπνώ
κόρες διαφθείρω, πριν η άναστρη βραδιά περάσει
φάλτσος και ο κόσμος τους, πάνω στου ύπνου τον βαθύ καθρέπτη
φάλτσος και ο κόσμος τους και δε σε πηρέ ποτέ εντός του,
μονό τις άκρες του σου δείχνει, κοροϊδεύει και γελαει.
Κωμικός και ληστής, του στρογγυλού της σελήνης, ε!
Μανιακός απ' το φόβο, τη πλήξη πολεμώ.
πριν να ξεφύγω, πριν η άναστρη βραδιά ξανάρθει
ψάχνω γαλήνη, στο ερωτικό του ύπνου και της μάχης
ψάχνω στα σύνορα, σε μια τεράστια του χρόνου παύση
τον Δευκαλίωνα, την Πύρρα, να δω μήπως θυμούνται κάτι.
Αλχημιστής , αλλοπαρμένο κεφάλι ε!
με παιδιά που δε γύρισαν, ξαγρυπνώ...
|
||||
6. |
το αίνιγμα
03:21
|
|||
|
Με το αίνιγμα σου, αλάργα μονάχος μου
στα κρυφά, σημάδια γυρεύω, και θα σε πιάσω.
χιλιάδες χρόνια, δωσ' μου και θα σε δοξάσω
μες την καταιγίδα, αγία της θάλασσας
η νιότη γελά, τη γη καταπίνει, ζητάει κ' άλλο.
χιλιάδες χρόνια, δωσ' μου για να σ' αμφιβάλλω
θυμάμαι τα μάτια, θυμάμαι το όνομα
μες τους καιρούς --λίγο ζητούσες- να αντέξει το σώμα
χιλιάδες χρόνια, το ξέρω την θέλω ακόμα
|
||||
7. |
μεγάλος ουρανός
03:57
|
|||
|
Εδώ, οι μέρες είναι ίδιες,
οι ώρες ακριβές,
Εδώ, η ανάγκη σου κρυφή
Στον αέρα, μια μελωδία από όνειρο
η ελπίδα δεν έχει θέση, μες τον παράδεισο.
Εδώ, εδώ είναι όσα θέλησες ,
οι ώρες σου χρυσές,
Εδώ, η ανάγκη σου απλή
Στον αέρα, οι ήχοι ενός αρχαίου χορού
η ιστορία σου, σα ταινία προβάλλεται, στο θόλο του ουρανού
δεν έχεις βρει ποτέ σου, πιο μεγάλη απειλή
δεν θα βρεις ποτέ σου, άλλη προσευχή....
|
||||
8. |
ιστορία δίχως τέλος
03:45
|
|||
|
Οι ιστορίες δεν έχουν τέλος μα πάντα να ρωτάς, ξέχνα τώρα, λάμψε τώρα, πρέπει να ρωτάς
μάθε να γελάς, μάθε να γελάς, να ξαναμάθεις να γελάς
Φυσάει ο άνεμος, φυσάει, τρέχει μπροστά
αφήσου, χόρεψε μέσα στου χρόνου την αρχαία φωτιά
Ένας κύκλος πάλι κλείνει, μα πάντα να ρωτάς, ξέχνα τώρα, λάμψε τώρα, πρέπει να ρωτάς
μακριά πρέπει να πας, πιο μακριά να πας, πρέπει πιο μακριά να πας.
Στραβώνει ο ορίζοντας και ξαναφτιάχνεται σωστά
αφήσου, χόρεψε μέσα στου χρόνου την αρχαία φωτιά
και επιστρέφουμε ξανά και όλα γίνονται ξανά, όλα θα γίνονται ξανά
με άγρια ομορφιά όλα θα γίνονται ξανά
χόρευε, χόρευε μέσα στου χρόνου την αρχαία φωτιά
|
||||
9. |
σφαίρα
02:16
|
|||
|
άγριες σαν ταύρος -- και τρέχουν οι μέρες
οι μέρες που τρέχουν -- καθώς λησμονάς
άκουσε- τρυπάει η φωνή μας
μακριά-σα σφαίρα στα τύμπανα
μακριά- στου ηλίου τη χώρα
άκουσε -- τρώνε μωρά!
λωτούς σε ταΐζει- και πάλι νυστάζεις
νυστάζεις στα λόγια- του παραμυθά
θα σε βρω -- σε ακούω να φωνάζεις
σώσε μας -- γενναία καρδιά
σώσε μας -- να μην μας ορίζουν
θα σε βρω -- στο θρόνο ξανά
Ζωγράφισες πάλι στο μαύρο κελί σου
Μια πόρτα στον τοίχο με άσπρη μπογιά....
|
||||
10. |
||||
|
ψηλά κοιτάζεις, βράζει ο μούστος μες το χώμα, η μέθη σε τυλίγει-
ψηλά κοιτάζεις, θα σε σώσει ο ρυθμός της , ο παλμός της σε θερίζει
άσ' το να γυρνά, να κυλάει τόσο αργά
φτάσε το σιγά-- και άσ' το να κυλά
μα στο επικίνδυνο, θα βρεις αυτό που θέλεις-αυτό που θέλεις.
ψηλά πλησιάζεις, στο φίδι που τρώει την ούρα του, το σκοτάδι σε θηλάζει
ψηλά πλησιάζεις, με προσωπείο που γελάει, σε έκσταση βουλιάζεις
άσ' το να γυρνά, να κυλάει τόσο αργά
κάνε το ξανά-- και άσ' το να κυλά
μα στο εφήμερο, θα βρεις αυτό που ξέρεις-αυτό που ξέρεις
τη νύχτα αυτή θα με βρεις
θα σε βρω τη νύχτα αυτή
και άσ' το να γυρνά, να καίει ηδονικά,
δωσ' το μου ξανά και άσ' το να κυλά
αδέσποτη από όλα αυτά που θέλεις -- και αυτά που ξέρεις
|
||||
11. |
οδός ζωοδόχου πηγής
04:35
|
|||
|
Στα παλιά ντεπό, στα τραίνα, τριγυρνάς- στην αγορά,
μασάς στην ερημιά, μέλι-βότανα.
Θα σε δω ξανά μια μέρα, δέκα χρόνια μυθικά
έχεις μες τα μάτια, θεούς και τέρατα.
Όσο θυμάμαι, σε φέρνω πιο κοντά,
η πόρνη της συνήθειας τη νιότη τριγυρνά,
μέρες αργίας, μέρες τεμπελιάς, δαίμονες εφήβου για την πρώτη ελληνική ανάσα.
-πρίγκιπας της μοίρας και ανυπότακτος, πρίγκιπας του χρόνου και με θυμήθηκες
-Με τόσους τσαρλατάνους, να φτύνουν την χαρά, του κόσμου ο ομφάλιος λώρος στη γη θα μας κρατά
-με τρία φιλία στο χέρι να γίνουμε φωτιά, να γίνουν όλα στάχτη, στάχτη φοίνικα
-σαν μια κλώστη να σπάσουν, της λήθης τα λουριά, και ψόφος στο θηρίο που τρώει τα παιδιά
-σαν αρχαίο τόξο, να ρίχνεις πύρινα- βέλη στην συνήθεια, στο φόβο, στα όρνεα
-με μια μεγάλη ανάσα, έκρηξη ζωής, της τύχης η μανία όρθιους να μας βρει
-τον γαλαξία να τρίξει, η αγρία μας λαλιά, πίνοντας, γλεντώντας σε μια συντροφιά .
|
||||
12. |
χορδές
05:53
|
|||
|
το σώμα σου βγάζεις, σα ρούχο τη νύχτα,
σκοτώνεις τους μαύρους σκορπιούς....
Αχ, βαλε κονιάκ στο ποτήρι και φύσα
μου ήχους θαλασσινούς....
λιοντάρια χαϊδεύω για ν' αναστενάζεις, η ανάσα τους τρέμει την γη.
αχ, πάνω απ΄ τις στέγες του κόσμου απλώνω
την πολεμική μου κραυγή.....
ψηλά στον αιθέρα με πας,
μ' ασημένιες χορδές με τραβάς-
μαζί σου με παίρνεις οργιά την οργιά-
μαζί σου να γίνω φωτιά....
μαζί σου να γίνω φωτιά!
να γίνω, να γίνω φωτιά..........
|
||||
13. |
ο κύκλος
05:45
|
|||
|
πάλι, ο χρόνος σταματά , δεν άλλαξες
πόσο μου έλειψες.
θες, πάλι τώρα να ξεχάσω - και με μεθάς, με το άγγιγμά σου
διατάζεις τους ήλιους και τις εποχές, τον μύθο του κόσμου ξαναλές
διατάζεις τους ήλιους και τις εποχές, και πρόστυχα μιλάς τις Κυριακές.
τώρα, ο χρόνος έσπασε, γαλήνεψες
πόσο μου έλειψες.
Και πάλι τώρα με κυριεύεις- μ' αρχαίες κραυγές, σε έκσταση ρωμιάς
γητεύεις θηρία με το γέλιο σου, με τσίπουρο και μέλι τους νικάς.
γητεύεις και εμένα με το γέλιο σου και τώρα πια με αγαπάς
Δες.... ποτέ δε θα σε χάσω- γιατί ξανά- ξανά με κυβερνάς
βασίλισσα, ενώθηκαν τα σώματα, γελάς- γελάς και προσκυνάς
γερνάμε σε αυτά τα άγια χώματα και καλή τύχη έως την άλλη φορά.
|
||||
μποέμ θήτα Athens, Greece
Η μουσική ομάδα "μποέμ θήτα" είναι ένα καλλιτεχνικό σχήμα - με αφετηρία δράσης τη μουσική. Δημιουργήθηκε απο τον αρχιτέκτονα Δημήτρη Αποστολίδη μαζί με φίλους και συνεργάτες... Το πρώτο μουσικό άλμπουμ ολοκληρώθηκε ανεξάρτητα, την άνοιξη του 2013. To 2014 κυκλοφόρησε το EP 2a. ... more
If you like μποέμ θήτα, you may also like:
featured on Bandcamp Radio Apr 23, 2024
go to album
AMARGO
by Nina Maia feat. Chica Barreto
featured on Bandcamp Radio Apr 23, 2024
go to album
Dreamy indie rock a la Duster/Sparklehorse with interesting with dynamic shifts and subtle hooks to keep things moving along.
go to album
Miranda Winters of Melkbelly assembled an all-female band for this solo LP of alt-rock rippers chronicling youth decay and adult complexity.
go to album
Four Singles
by Operator Music Band
Four speaker-melting singles from New York's premiere "live techno" outfit, descended from vintage synthwave, deep house, and dance punk.
go to album
Off-kilter Portland indie rockers make an unexpected return with a tight three-track EP, their first new release in 12 years.
go to album
Walk Thru Me
by The Folk Implosion
Lou Barlow & John Davis return as Folk Implosion, with 10 more songs that are sweetly tuneful.
go to album
